zondag 25 oktober 2009

Aida redux

Eerder dit jaar had ik in de Brugse binnenstad al een openluchtvoorstelling van Aida bijgewoond. Gisteren heb ik Aida tot mijn groot genoegen nog eens kunnen zien, deze keer de integrale versie, die op dat moment live opgevoerd werd in de ‘Met’ (de Metropolitan Opera) in New York.

Via de HD Live-technologie werd het spektakel rechtstreeks en in high definition doorgestraald naar tal van bioscoopzalen overal ter wereld.

Al voor het derde jaar organiseert Kinepolis ‘Opera in de cinema’ in samenwerking met de Met. En het lijkt wel of het ieder jaar meer en meer succes heeft. Voor de voorstelling van Aida gisteravond had Kinepolis in Brugge alvast een tweede zaal moeten openen, aangezien de eerste op voorhand al bijna helemaal volgeboekt was.

Met de receptie vooraf en de mogelijkheid tot het consumeren van een glaasje cava tijdens de pauzes krijgt de bezoeker een beetje het gevoel toch echt naar de opera te zijn geweest, en niet zomaar een avondje naar de bios.

Een avondje opera in de cinema biedt overigens enkele niet te onderschatten voordelen: we krijgen een inleiding door een operakenner, zitten als het ware op de eerste rij en kunnen tussen de bedrijven door ook nog eens een kijkje achter de schermen nemen. De voorstelling werd voor de HD Live-kijkers aan elkaar gepraat door Renée Fleming, die later in het seizoen de titelrol in Rossini’s Armida voor haar rekening zal nemen. Tijdens de pauzes kregen we interviews te zien met de hoofdrolspelers en konden we getuige zijn van de decorwisselingen.

aida_triumph

Aida is in wezen een intiem verhaal met drie protagonisten, maar wordt doorgaans opgevoerd als een groot spektakelstuk met schitterende kostuums, indrukwekkende decors en tot de verbeelding sprekende massascènes (met name tijdens de alom gekende Triomfmars). Ook in de uitvoering van gisteravond was dat het geval, en dat was een groot contrast met de openluchtvoorstelling die ik vorige maand gezien had voor het Brugse stadhuis.

Later dit seizoen pik ik wellicht nog een paar opera’s in de cinema mee. Ik wil in ieder geval Carmen nog zien, en wellicht ook Hamlet.

www.kinepolis.com/opera
www.metopera.org/hdlive

maandag 19 oktober 2009

FACTS 2009

Het is herfst, dus weer tijd voor FACTS. Op zondag 18 oktober trok ik voor de vijfde keer naar Gent. Niet naar het ICC in het Citadelpark deze keer (waar FACTS de voorbije jaren plaatsvond), maar naar Flanders Expo, waar de negentiende editie van deze beurs/conventie gehouden werd. FACTS wordt ieder jaar groter, en het ICC was te klein geworden. In Flanders Expo waren hallen 3 en 5 voor het evenement gereserveerd. Ruim voldoende plaats voor de dealers, de signeertafels van tekenaars en acteurs, de fan village en het podium. Een minpuntje aan de nieuwe locatie was de ongezellige ruimte waar de filmvoorstellingen en de Q&A’s plaatsvonden: eigenlijk gewoon een verbindingsgang tussen twee hallen, waar men enkele stoelen en een vrij klein projectiescherm had neergepoot. Ik heb er geen film gezien – daar kwam ik niet voor –, maar ik heb wel gemerkt dat de ruimte niet helemaal verduisterd kon worden, dus van comfortabel film kijken zal wel geen sprake geweest zijn. Wat dat betreft was het ICC toch beter.

Maar de nieuwe locatie had natuurlijk ook voordelen. In het ICC stond alles erg dicht opeengepakt, en dat was nu niet het geval. De ruimte tussen de standen was groter, en het was dus minder drummen.

FACTS 2009

Het was zowat elf uur toen ik bij Flanders Expo arriveerde, en ik ging meteen op verkenning. De eerste Q&A-sessie met Christopher Judge (Teal’c, Stargate SG-1) stond gepland voor 12.00 uur, dus ik had nog even tijd. Na een snelle en onvolledige verkenning van hal 3, waar de artiesten en de acteurs zaten te signeren, trok ik eerst naar hal 5, waar onder andere de fan village zich bevond. De fan village is een verzameling standen van fanclubs, en ook ‘mijn’ club, de BVC (Belgian Voyage Club), had er een plaatsje gekregen. Groter dan vorige jaren, dankzij de nieuwe locatie, en van wanddecoratie voorzien door ‘onze’ huisartiest Andy.

Toen het middaguur begon te naderen, begaf ik mij naar de Q&A-ruimte, waar ik nog een plaatsje vond op de tweede rij. Gelukkig was ik mooi op tijd, want het zaaltje liep al gauw helemaal vol. We wachtten en wachtten, maar Christopher Judge kwam niet opdagen. Rond twintig over twaalf werd aangekondigd dat hij om half een zou komen, maar uiteindelijk werd het tien voor een! Judge had langer dan voorzien moeten signeren, was de officiële uitleg, maar hier heeft de organisatie m.i. toch een behoorlijke steek laten vallen. Het getuigt van weinig respect om zoveel mensen bijna een uur te laten wachten. De tijd op FACTS is sowieso al beperkt, en dat betekende voor ons dus een uur minder tijd om rond te lopen en alles te zien. Christopher Judge valt niets te verwijten. De organisatoren hadden ervoor moeten zorgen dat hij op tijd aan de Q&A kon beginnen en had de signeersessie maar na de Q&A moeten laten verdergaan. Komt daar nog bij dat Judge voortijdig weer weg moest omdat er een interview gepland stond. Slechte organisatie. Een Q&A-sessie van vijfentwintig minuten na een uur wachten is gewoon te kort.

Christopher Judge

Ik had Christopher Judge eerder dit jaar al op FedCon ontmoet in Bonn, en ik wist dus dat de man ‘in het echt’ een heel andere persoonlijkheid heeft dan zijn Stargate-personage Teal’c. Hij vertelde ronduit over de grappen die uitgehaald werden op de set, gaf wat commentaar op de nieuwe spin-off Stargate Universe, vertelde hoe hij de rol van Teal’c had gekregen, en bij een vraag uit het publiek welk ander personage uit Stargate hij graag had willen vertolken, kwam hij bijzonder grappig uit de hoek: ‘Vala!’.

Na Judge was het de beurt aan Jimmy Jean-Louis, ‘the Haitian’ uit Heroes. Van hem vernamen we dat hij dolgraag nog eens de rol van James Bond zou spelen, maar hij acht de kans niet erg groot dat dat ooit gebeurt. Hij is naar eigen zeggen niet Brits genoeg.

Jimmy Jean-Louis

Na de twee Q&A’s was het tijd om een kleinigheidje te eten en de rest van FACTS eens te gaan bekijken. Maar eerst bleef ik nog even staan kijken naar de cosplay-competitie die op dat moment aan de gang was. Ik heb het eerste deel gemist, maar kon wel getuige zijn van een deel van de groepen en de manga-personages. Er zaten heel wat mooie kostuums bij. Alles passeerde de revue: sci-fi-, fantasy-, comics-, manga- en zelfs Disney-characters. Alles vlotjes aan elkaar gepraat door de vaste master of ceremonies, een notoir lid van de BVC.

Na afloop was er een zwaardgevechtdemonstratie. Een groep van een zestal mannen, uitgedost als personages uit de Lord of the Rings-trilogie, nam het om beurten tegen elkaar op. De master of ceremonies had ondertussen wijselijk het podium verlaten.

Daarna nog even rondgelopen, foto’s gemaakt en nog een bezoekje gebracht aan mijn clugbenoten in de BVC-stand. Tegen half vijf was ik terug in de Q&A-ruimte voor Leah Cairns (Racetrack in Battlestar Galactica). Cairns was mooi op tijd, maar deze keer was de man van de techniek nergens te bespeuren, zodat Leah haar Q&A noodgedwongen zonder microfoon moest doen. Alweer een foutje van de organisatie. Er was echter niet zo veel volk komen opdagen en we zaten allemaal vooraan, zodat de actrice zich ook zonder microfoon verstaanbaar kon maken, al werd dat toch af en toe bemoeilijkt door storende geluiden uit hal 5, waar op dat moment de resultaten van de cosplay-competitie bekendgemaakt werden. Cairns vond het blijkbaar niet erg, maar ik vind het toch jammer dat deze sympathieke dame op zo weinig belangstelling kon rekenen. Aan de autogramtafel zat ze er ook al een beetje verloren bij, terwijl alle aandacht vooral naar Christopher Judge en in mindere mate naar Jimmy Jean-Louis ging. Hoewel ik haar ook al op een eerdere conventie aan het woord had gehoord, vind ik het toch leuk om naar alle Q&A’s te komen. Ik hoor de acteurs en actrices van mijn favoriete series graag bezig. Ze hebben altijd wel iets interessants te vertellen.

Star Wars fans

Voor de rest heel wat bekende zaken gezien, zoals de stormtroopers van het 501st Legion, de life size Jabba the Hut (in het gezelschap van twee slavinnen), de radiogestuurde R2-droids, en natuurlijk massa’s merchandising en een hoop gekostumeerde bezoekers. Kevin Sorbo heb ik niet gezien, want die was er enkel op zaterdag (en zelfs al op vrijdagavond, met een extra evenement voor de fans). Geen nood echter, ook met Sorbo heb ik al op eerdere conventies kennis kunnen maken.

FACTS was ook een prima gelegenheid om de video-capaciteiten van mijn DSLR eens te gebruiken. Met mijn Nikon D90 kan ik immers niet alleen prima foto’s maken, ik kan er ook HD-video’s mee schieten. Zo heb ik onder andere een stukje gefilmd tijdens de Q&A’s van Christopher Judge en Jimmy Jean-Louis, de cosplay-competitie en de zwaardgevechtdemo. Ze staan ondertussen op mijn YouTube-kanaal. Mijn foto’s vind je op Picasaweb.

www.facts.be
www.flandersexpo.be
www.picasaweb.com/gebopics/FACTS2009
www.youtube.com/gebo007